ایران کشوری وسیع و بلند در جنوب غرب آسیا است که مساحتی بالغ‌بر 1,648,195  کیلومترمربع دارد. این کشور از شمال به دریای خزر و از سمت جنوب به دریای پارس و عمان و درنهایت به اقیانوس هند منتهی می‌شود. جایگاه بسیار مهم ایران آن را به پلی میان شرق و غرب مبدل کرده است. جغرافیای ایران زمین متشکل از سرزمین بلند و دشت‌های داخلی است. کوهستان‌های مرتفع، رودخانه‌های پرآب، دریاهای وسیع، جنگل‌های کهن و تنوع پوشش گیاهی و جانوری برای هزاران سال محیط مطلوبی را برای ساکنان این بخش از جهان به وجود آورده است تا زمینه‌ساز تمدنی شکوفا به نام ایران فرهنگی بشوند و تا سالیان طولانی آن را به عنوان مهمترین مرکز شهرنشینی، اقتصادی، مذهبی و علمی در جهان مطرح کند.

سرزمین پارس یکی از مهم‌ترین مناطق مطالعاتی پیش‌ازتاریخ و یکی از پنج مرکز تمدنی جهان همچون بین‌النهرین و سند است. به سبب وجود ظرفیت‌های تاریخی و فرهنگی بسیار این کشور به‌عنوان بهشتی برای مطالعات انسان‌شناسی و علوم زیرشاخه آن همچون تاریخ و باستان‌شناسی قلمداد می‌شود. طبیعت متنوع، معادن ارزشمند، اصالت تاریخی، معماری، مجموعه‌های تاریخی، ساختار اجتماعی متنوع به‌ویژه حضور اقوام گوناگون در کنار یکدیگر ایران را به کشوری جذاب برای گردشگران طبیعت گرد، فرهنگی-تاریخی و اقتصادی مقصد تبدیل کرده است.

24 اثر فرهنگی و طبیعی ایران ازجمله چغازنبیل، پاسارگاد، تخت جمشید، بیستون، تخت سلیمان، میدان نقش‌جهان، شهر یزد و جنگل‌های هیرکانی و … در لیست آثار جهانی یونسکو ثبت‌شده است و از این حیث ایران را به دهمین کشور دارای بیشترین آثار جهانی ثبت معرفی کرده است. با توجه به اهمیت گردشگری در درآمدزایی کشورها و حفظ میراث فرهنگی به‌عنوان مقوله‌ای مهم در هویت بخشی ایرانیان تلاش‌هایی برای رشد فرهنگ گردش و سفر در این کشور مطرح‌شده است اما تا رسیدن به جایگاه واقعی ایران در این صنعت راهی بسیار طولانی مانده است که نیازمند تغییر سیاست‌های مدیریتی و تلاش بیشتر همه گروه‌های درگیر در این مقوله است.